Στις 25 Ιουλίου 2020, η ομάδα μας επισκέφθηκε την κεντρική γαλαρία στην περιοχή Καμάριζα. Υπό την καθοδήγηση έμπειρων εξερευνητών ορυχείων όπως τον Ηρακλή Κατσαρό και Βασίλη Στεργίου, η ομάδα κατέβηκε βαθιά στο ορυχείο για να εξερευνήσει ένα πλημμυρισμένο άνοιγμα.

Ο Ηρακλής Κατσαρός είχε ανακαλύψει πρόσφατα αυτό ένα καινούργιο άνοιγμα στο ορυχείο, αποκαλύπτοντας μια νέα διαδρομή που επεκτείνετε για αρκετά μέτρα πριν φτάσει σε μια τρύπα γεμάτη με νερό. Στις προηγούμενες επισκέψεις του σε αυτό το τμήμα του ορυχείου, ο Ηρακλής είχε τεκμηριώσει αυτήν την περιοχή με φωτογραφίες και βίντεο τις οποίες και μοιράστηκε με την ομάδα. Αυτό βοήθησε στην αξιολόγηση του όλου εγχειρήματος και την οργάνωση μιας επίσκεψης στα τέλη Ιουλίου.

Η ιστορική σημασία του ορυχείου Jean Baptiste είναι μεγάλη καθώς είναι ένα από τα πρώτα που κατασκευάστηκε και αναπτύχθηκε από τον Σερπιέρι. Διάφορα ορυκτά μπορούν ακόμη να βρεθούν στο ορυχείο, συμπεριλαμβανομένου ενός που είναι μοναδικό στον κόσμο και μπορεί να βρεθεί μόνο σε αυτό το ορυχείο. Από πολλές επιγραφές που βρέθηκαν στο τμήμα του ορυχείου που επισκεφτήκαμε, πιστεύεται ότι χρονολογείται μεταξύ 1906 και 1910. 

Ο Ιωάννης Βαπτιστής Σερπιέρης (Iταλικά: Giovanni Battista Serpieri, 1832 – 1897) ήταν Ιταλός επιχειρηματίας, ο οποίος δραστηριοποιήθηκε στο Λαύριο, αλλά και σε άλλα μέρη της Ελλάδας, με μεταλλευτικές εργασίες. Ήταν ένας από τους πρώτους επιχειρηματίες που ασχολήθηκαν με τη μεταλλευτική στη νεώτερη Ελλάδα. Στην Ελλάδα ίδρυσε το 1864 την εταιρεία Roux - Serpieri - Fressynet C.E., με συνέταιρο το γαλλικό τραπεζικό οίκο I.Roux - Fressynet με έδρα τη Μασσαλία, για να εκμεταλλευθεί μεταλλεύματα αργυρούχου μολύβδου (αλλά και τα υπολείμματα από τις αρχαίες εκμεταλλεύσεις) στο Λαύριο, ακολουθώντας το παράδειγμα του πατέρα του στη Σαρδηνία, αναβιώνοντας τα Μεταλλεία Λαυρίου τα οποία είχαν μείνει ανενεργά από την αρχαιότητα. Η εταιρεία λειτούργησε έως το 1873, οπότε μετά το Λαυρεωτικό ζήτημα, εξαγοράσθηκε από την Τράπεζα Κωνσταντινουπόλεως με κύριο μέτοχο τον Ανδρέα Συγγρό και δημιουργήθηκε η Ε.Ε.Μ.Λ. Ελληνική Εταιρεία Μεταλλείων Λαυρίου με έργο την εκμετάλλευση των σκωριών και των εκβολάδων από τις αρχαίες εκμεταλλεύσεις στην οποία συμμετείχε και ο Σερπιέρης. Δυο χρόνια αργότερα, ο Σερπιέρης ίδρυσε το 1875 την Compagnie Française des Mines du Laurium (ή αλλιώς Γαλλική Εταιρεία Μεταλλείων Λαυρίου) με έργο την εκμετάλλευση των μεταλλείων του Λαυρίου. Η μεν Ελληνική Εταιρεία λειτούργησε μέχρι το 1917, μέχρι δηλαδή την εξάντληση των υλικών που εκμεταλλευόταν, των σκωριών και των εκβολάδων (το 1930 πούλησε τις εγκαταστάσεις της), ενώ η Γαλλική μέχρι το 1982 (όταν αυτή ενοικίασε τις εγκαταστάσεις της στην κρατική ΕΜΜΕΛ Ελληνική Μεταλλευτική Μεταλλουργική Εταιρία Λαυρίου η οποία έκλεισε το 1989).