Το σπήλαιο πήρε το όνομα του απο τον σπηλαιοδύτη και εξερευνητή Luigi Casati, ο οποίος το εξερεύνησε στα τέλη της δεκαετίας του 1980 με τον Jean Jacques Bolanz. Είναι ένα από τα πολλά σπήλαια που βρίσκονται στη λίμνη της Βουλιαγμένης στην Αθήνα. Πρόκειται για μια φυσική υφάλμυρη λίμνη που βρίσκεται στη Βουλιαγμένη της Αθήνας.

Τα νερά της προέρχονται από βάθος άνω των 100 μέτρων και έχουν θερμοκρασία από 22°C μέχρι 29°C, υποδεικνύοντας ότι σε κάποιο βάθος επικοινωνεί με το ηφαιστειακό τόξο του Αιγαίου. Επίσης, η λίμνη τροφοδοτείται από μια πηγή γλυκού νερού σε βάθος 17 μέτρων. Στη λίμνη καταλήγει ένα υπόγειο σπήλαιο που επικοινωνεί με τη θάλασσα με διάφορες στοές. Η λίμνη βρίσκεται στο νότιο άκρο του Υμηττού, κοντά στη θάλασσα. Βρίσκεται μέσα σε μια ελλειψοειδή κοιλότητα με μήκος 260 μέτρα και πλάτος 145 μέτρα. Η λίμνη βρίσκεται μισό μέτρο ψηλότερα από την επιφάνεια της θάλασσας και εντάσσεται στις περιοχές Natura από το 2000.

Η λίμνη δημιουργήθηκε όταν τμήμα της οροφής ενός μεγάλου υπόγειου σπηλαίου κατέρρευσε πριν περίπου 2.000 χρόνια λόγω της διάβρωσης και των τεκτονικών κινήσεων, και γι' αυτό δεν υπάρχουν αναφορές από την αρχαιότητα, ούτε καν από τον Παυσανία. Το σπήλαιο βρίσκεται μέσα στα ασβεστολιθικά πετρώματα της περιοχής. Το εξερευνημένο μήκος του σπηλαίου είναι 3.123 μέτρα. Στο σπήλαιο υπάρχουν 14 σήραγγες, ενώ έχει βρεθεί και ένας μεγάλος υποθαλάσσιος σταλαγμίτης. Ο πυθμένας της λίμνης αποτελείται από λασπώδες υπόστρωμα πλούσιο σε θειούχες ενώσεις. Τα νερά της λίμνης έχουν αυξημένη περιεκτικότητα σε μέταλλα και ιχνοστοιχεία, όπως κάλιο, νάτριο, λίθιο, αμμώνιο, ασβέστιο, σίδηρος, χλώριο και ιώδιο. Τα νερά της λίμνης ενδείκνυνται για ρευματικές παθήσεις, αθλητικές κακώσεις, παθήσεις νευρικού συστήματος, δερματοπάθειες και γυναικολογικές παθήσεις.