Το αεροσκάφος πραγματοποίησε αναγκαστική προσγείωση ανοικτά του κόλπου της Αναβύσσου το 1985 και ανήκε στον Αμερικανικό στρατό που πετούσε σε σχηματισμό με άλλα τρία αεροσκάφη όταν υπέστη μηχανική βλάβη. Το τριμελές πλήρωμά του αποτελούταν από τον καπετάνιο, τον συγκυβερνήτη και έναν ασυρματιστή διασώθηκαν από ένα πλοίο που έπλεε εκεί κοντά.

Το μπροστινό μέρος της ατράκτου φαίνεται σχεδόν άθικτο. Κοιτάζοντας λίγο πιο προσεκτικά τις άκρες του, διακρίνονται τα υπολείμματα ενός διχτυού τράτας, που μπορεί να υποδηλώνει ότι το αεροσκάφος δεν συνετρίβη στο συγκεκριμένο σημείο, αλλά πιθανώς πιάστηκε και μεταφέρθηκε εκεί, από τα δίχτυα μιας τράτας. Σε μικρή απόσταση, άλλα μέρη του αεροσκάφους είναι διάσπαρτα, ανάμεσά τους και εξοπλισμός, όπως ο ασύρματος και μια γεννήτρια ρεύματος. Το τμήμα της ουράς του αεροπλάνου λείπει, πιθανόν να έχει σπάσει όταν το έσυρε η μηχανότρατα, εκτός εάν έσπασε όταν προσθαλασσώθηκε το αεροπλάνο.

Σήμερα είναι ένας δημοφιλής καταδυτικός προορισμός, καθώς βρίσκεται σε πολύ καλή κατάσταση, ενώ ο θαλάσσιος κόσμος έχει ενσωματωθεί στο εσωτερικό του αεροσκάφους μετατρέποντάς το στο περιβάλλον του, δημιουργώντας έναν υπέροχο τεχνητό ύφαλο με πλήθος θαλάσσιων οργανισμών. Το μικρό βάθος του ναυαγίου που είναι 7 μέτρα επιτρέπει επίσης στους ελεύθερους δύτες να εξερευνήσουν την τοποθεσία.

Το αεροπλάνο μπορεί να βρεθεί σε απόσταση περίπου 100 μέτρων ακολουθώντας μια πορεία από την αποβάθρα στην Ανάβυσσο με κατεύθυνση περίπου 290 μοίρες. Κολυμπώντας σε ευθεία γραμμή προς την εκκλησία και μια μικρή σπηλιά που βρίσκονται απέναντι στην άλλη πλευρά του κόλπου. Ο κόλπος της Αναβύσσου είναι πολυσύχναστος κατά καιρούς με μικρά σκάφη, γι' αυτό πρέπει να προσέχετε όταν κολυμπάτε στην επιφάνεια χρησιμοποιώντας πάντα μια σημαδούρα για να φτάσετε στο σημείο του ναυαγίου που απέχει περισσότερο από 100 μέτρα από την προβλήτα.