ΤΟ ΠΗΓΑΔΙ
Στο δεύτερο κόλπο της Βουλιαγμένης υπάρχει ένα υποβρύχιο πηγάδι. Μια τρύπα 5 x 6 σε βάθος 11 μέτρων. Στο τέλος του πηγαδιού υπάρχουν προστατευτικά κάγκελα στα 29 μέτρα που εμποδίζουν (μερικώς) τους δύτες να εισέλθουν στο υποβρύχιο σπήλαιο. Το πηγάδι βρίσκεται στη μέση του κόλπου. Ξεκινά ακριβώς από όπου τελειώνουν τα βράχια και ξεκινάει ο αμμώδης πυθμένας. Η τοποθεσία του φαίνεται μερικές φορές από έναν σημαντήρα δεμένο με σχοινί στο βυθό, καθώς οι ελεύθεροι δύτες χρησιμοποιούν αυτό το σημείο για να εξασκήσουν τις δεξιότητές τους. Το θαλάσσιο ρεύμα είναι συνήθως ασθενές και ο δύτης αντιμετωπίζει την ένταση του χωρίς πολλή προσπάθεια, ωστόσο, ενισχύεται σημαντικά κοντά στην είσοδο του σπηλαίου.
Τον Σεπτέμβριο του 1978 συνέβη ένα τραγικό περιστατικό όταν τρεις Αμερικανοί εξαφανίστηκαν μετά από μια κατάδυση στο πηγάδι. Έγιναν αρκετές προσπάθειες για τον εντοπισμό των δυτών στο σπήλαιο αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Μόνο το 1989, όταν μέλη της ομάδας ΣΠ.ΕΛ.Ε.Ο κατά τη διάρκεια της εξερεύνησης καταδύθηκαν για να χαρτογραφήσουν το σπήλαιο και να καθορίσουν την πορεία του, βρήκαν τις σορούς δύο ανθρώπων. Ο πρώτος στα 50 μέτρα από την είσοδο ενώ ο δεύτερος στα 70 περίπου. Το 1990 ακολούθησε ένα άλλο τραγικό περιστατικό με την απώλεια ζωής ενός άλλου δύτη του Παναγιώτη Τζωρτζάτου που ανακτήθηκε από την ομάδα του την ίδια μέρα. Το 2006 άρχισαν οι προσπάθειες των μελών ΟΥΚ των Κώστα Λαζανά, Θανάση Λιόση και Μάκη Θέμελη, έβγαλαν με επιτυχία τις σορούς δύο Αμερικανών δυτών που είχαν χάσει τραγικά την ζωή τους το 1978. Τους δόθηκε μια τιμητική πλακέτα από την Αμερικανική Πρεσβεία στην Αθήνα σε αναγνώριση των γενναίων προσπαθειών τους να ανακτήσουν τους δύτες.
Τον Σεπτέμβριο του 2018, η ομάδα Grafas Diving μαζί με τα δύο μέλη της ομάδας Addicted2h2o αποφάσισαν να εξερευνήσουν αυτό το δύσκολο σπήλαιο. Ο Ερρίκος Κρανιδιώτης στις 5 Οκτωβρίου 2018 επικοινώνησε με τον Άντι Τζαντ, μέλος του CDG στο Ηνωμένο Βασίλειο, ο οποίος μαζί με τον δύτη Μάικ Τόμας και μερικούς Έλληνες δύτες είχαν πραγματοποιήσει εξερέυνηση σε αυτό το σπήλαιο το 2007. Ο σκοπός αυτής της επικοινωνίας ήταν στο να συλλέξει η καταδυτική ομάδα στοιχεία και να αποκτήσει καλύτερη πληροφορία για την δυσκολία αυτής της προσπάθειας και τις προκλήσεις που βρίσκονταν μπροστά. Παραθέτοντας τα λόγια του Andy "Το σπήλαιο που βρίσκεται στη θάλασσα (πηγάδι) έχει μια φρικτή ροή ... που στενεύει μετά από 120 μέτρα περίπου σε κάτι που δεν θα περνούσα ... έπρεπε να χρησιμοποιήσουμε φρένα για να βγούμε ...Χρησιμοποιήσαμε τα κατάλληλα σχοινιά και φρένα όπως έχετε και εσείς. Τοποθετήσαμε πολλές φιάλες κατά το μήκος του σπηλαίου το οποίο σε πολλά σημεία ήταν ιδιαίτερα αιχμηρό ... ". Ο Andy μοιράστηκε μερικά αποσπάσματα από τις αναφορές της ομάδας που δημοσιεύτηκαν στο CDG νούμερο 167 του Απριλίου 2008. Αναφορές τις οποίες ολοκλήρωσαν μετά τις καταδύσεις σε αυτό το σπήλαιο και που μπορείτε να βρείτε παρακάτω αυτούσιες στα Αγγλικά.
Η ομάδα μας συμμετείχε σε έξι επισκέψεις με την καταδυτική ομάδα του Αντώνη Γράφα. Στις 16, 22, 23 Σεπτεμβρίου 2018. Στις 27 και 28 Οκτωβρίου 2018 και τέλος στις 12 Μαΐου του 2019.
Η κατάδυση σε ένα σπήλαιο (ρουφίχτρα) με αντίστροφη ροή θα μπορούσε να επιτευχθεί μόνο με την αρχική ανάπτυξη σχοινιών πριν από τη διείσδυση μας. Στη συνέχεια, θα μας βοηθούσαν να εξέλθουμε τα φρένα. Οι αρχικές μας επισκέψεις στις 16, 22 και 23 Σεπτεμβρίου είχαν ως στόχο να καθαρίσουν οι δύτες την είσοδο από τυχόν συντρίμμια, να ασφαλίσουν το σχοινί έξω από την είσοδο του σπηλαίου, και αργά αλλά σταθερά να αναπτύξουμε το σχοινί σταδιακά μέσα στο σπήλαιο. Στις 27 Οκτωβρίου ήταν η ημέρα που ο Αντώνης Γράφας, ο Λευτέρης Κουταλάς και ο Ερρίκος Κρανιδιώτης διεισδύουν στο πιο απομακρυσμένο σημείο μέσα στο σπήλαιο. Ο Ερρίκος έφτασε στα «σκαλοπάτια» και στα μέσα τους καθώς αυτά πήγαιναν προς τα κάτω, βλέποντας την μεγάλη ροή, έκανε σήμα στους άλλους δυο δύτες ότι θα παραμείνει σε αυτό το σημείο. Ο Αντώνης και ο Λευτέρης επιβεβαίωσαν και αποφάσισαν να διεισδύσουν περισσότερο μέσα στη σπηλιά και να φτάσουν στο στενό άνοιγμα στα 120 μέτρα περίπου. Σχεδόν σαράντα λεπτά αφότου μπήκαν στο σπήλαιο ο Ερρίκος βγήκε από το σπήλαιο πρώτος και λίγα λεπτά μετά ακολούθησε ο Αντώνης και ο Λευτέρης.
Ένας χάρτης με την συνέχεια του σπηλαίου από εκεί που σταμάτησε την χαρτογράφηση η ομάδα του ΣΠ.ΕΛ.Ε.Ο μπορεί να βρεθεί στον ιστότοπο Grafas Diving. Αυτή ήταν μια εξαιρετικά δύσκολη κατάδυση, που κανένα από τα μέλη δεν επιθυμεί να επαναλάβει και αυστηρά δεν συνιστάται σε κανέναν να προσπαθήσει. Θα ξαναδούμε αυτό το σπήλαιο μόνο από την προβολή των βίντεο και των εικόνων που τραβήξαμε κατά τη διάρκεια των καταδύσεων μας. Μια επικίνδυνη κατάδυση που ωθεί τον δύτη να φτάσει και πολλές φορές να ξεπεράσει τα ψυχολογικά και σωματικά του όρια.
Πηγές:
-Καταδυτική ομάδα Grafas Diving Blue Hole Vouliagmeni
-Μηχανή του χρόνου: https://www.mixanitouxronou.gr
-K.Andy Judd, επικοινωνία στις 5/10/2018.
-Εξερέυνηση στο Πηγάδι της Βουλιαγμένης. (1989) Β. Βρούτσης, Δ. Κομπιλήρης.
ΟΙ ΟΜΑΔΕΣ
Υποστήριξη:
Στέλιος Σταματάκης
ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΣ
Γιάννης Λιαρδάκης
ΘΩΔΟΡΗΣ ΓΡΑΦΑΣ
ΙΛΑΡΙΟΝ ΚΟΙΒΕΡΑΚΗΣ
ΣΤΡΑΤΟΣ ΒΕΡΓΑΔΗΣ
ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ
Σπηλαιοδύτες
Αντώνης Γράφας
Λευτέρης Κουτάλας
Ερρίκος Κρανιδιώτης
ADDICTED2H2O
Do what you can’t